redactie | vrijdag 23 november 2018
Visserij, Offshore Wind
Deze week begint de bouw van Borssele I en II, het grootste offshore windpark ter wereld. De 8 megawatt-windmolens in dit park zijn hoger dan de Euromast (185 m) en hebben rotorbladen van 81 meter. De Nederlandse Vissersbond heeft grote zorgen over deze ontwikkeling, zo blijkt uit de visie 'Windmolenparken op zee'.
“Het lijkt wel of de Nederlandse overheid het vizier alleen maar heeft gericht op het Parijse klimaatakkoord en de kop in het zand steekt op het moment dat er over de gevolgen van de windmolenparken wordt gesproken”, zegt voorzitter Johan Nooitgedagt van de Vissersbond. “Er moet niet alleen duidelijkheid komen over de toekomst van de vissen en zeezoogdieren, ook over de toekomst van de vissers.”
De afgelopen weken schreef de Vissersbond een visie op windmolenparken op zee. Ook VisNed werkt aan een soortgelijke visie. De twee belangenorganisaties overwegen hun visies samen te voegen om zo een sterke vuist te vormen tegen de industrialisering van de Noordzee. Ze willen de visie namens de gehele Nederlandse visserij aanbieden aan de betreffende ministers en toelichten tijdens openbare ‘windmolens op zee’-bijeenkomsten.
“De windmolenparken worden gesitueerd op rijke visgronden. Dat is een mes in de rug van onze vissers die al van oudsher gebruik maken van die locatie”, aldus Nooitgedagt. “Naast het behalen van het klimaatakkoord, moet de doelstelling zijn dat er zoveel mogelijk ruimte overblijft om rendabel te kunnen blijven vissen. Dat betekent dat windmolenparken daar geplaatst moeten worden waar de vissers niet tot nauwelijks komen. Natura 2000-gebieden zijn bijvoorbeeld een goede locatie voor windmolenparken.”
Daarnaast is er ook geen draagvlak voor de windmolenparken op zee onder de vissers. “De overheid moet zorgen dat die draagvlak er komt. De vissers verdienen op dit moment niks aan de windmolenparken, zien hun inkomsten verdwijnen en voelen zich terecht bedreigd en beledigd. Er zou een compensatie moeten komen voor hen”, vindt Nooitgedagt.
“De windmolenparken laten nu geen visserij toe. Het steeds groter worden van de turbines zien wij als kans doordat de turbines verder uit elkaar worden geplaatst. Dat is vergelijkbaar met de huidige gas- en olieplatforms in de Noordzee, daar is de (sleepnet)visserij ook mogelijk. De elektriciteitskabels van die megamolens moeten dan wel blijvend ingegraven zijn zodat sleepnetten er niet in kunnen vasthaken”, aldus Nooitgedagt.